Жеңіс күнін атап өтпеуге шақырғандарға екі сұрақ қойғым келеді.
Бірінші сұрақ. [1945жылымамырдаБерлиндеӘкемБерлинденеістегенінбілесіңбе?БақытоныңкөзінекөзжасыменолбақыттыбақыттыбақыттыжәнеРейхстагтыңалдыңғыбаспалдақтарыменбиледі!Иясондықтанешқашанмұндайқуанышпенбақытқаиеболаалмаңыз-олкешіктірмесбұрынолайемес!
Екінші сұрақ. Әкем 2004 жылы 9 мамырда не істеді — Жеңістің соңғы күні (2004 жылдың 3 тамызында қайтыс болдыңыз)? Ол көздеріне көз жасына риза болды және Жеңіс күнін тойлау — ең жақсы мереке!
Ол жеңімпаз!
Мен жеңімпаздың ұлымын!
Мен Әкем Жеңіс күнінде де солай істеймін. Жеңіс мерейтойы! Мен монументке барып, ескерткіші, Мәңгілік алауға гүл саламын, мен онда тұрамын, егер көз жасымы міндетті түрде көреді, содан кейін мен ұлымның көз жасын және оның Ұлы Отан соғысынан қайтып оралмайтын, жеңімпаздардың көз жасымен төлеймін.
Менің атам және менің әжем Наиша әжем, тереңдікте өмір сүріп, соғысқа төрт ұлын жіберді: олардың есімдері — Атпай, Сидыглы, Сидыгали, Оразали. Қайтару — Оразалдар.
Менің анам — Лаун — Бибжан Айхамедова. Олардың отбасында тоғыз баласы бар: екі қыз (олардың біреуі — менің анам — менің анам) және жеті ұл. Барлығы жеті адам алға шықты, балаларның бірі қайтып келмеді! …
Сондықтан мен Жеңіс күнін менің көзіме жас, әкемнің жеңіс әкесі бізді тастап кеткенде, мен көзіме жасаймын!
Мен оның ұрпағы емес екендігіне сенімді бол, мүмкін, губерлер осы қасиетті мерекені тойламауды өтінген шығар, ал менің әкем солдаттармен бірге жеңімпаз болды, сонымен бірге солдаттармен бірге осы қорқақ жеңілістерден алып, бөкселерін алып кетер еді! Жеңісімізді қалай атап өту керек, бірақ бұл жеңісті алған адамдар үшін сатқын емес, бірақ бұл жеңіске жеткендер үшін — жеңімпаз!
Нацистер мен халықтың ұрпақтары жылап, жылап, жеңіске жетеді. Әкем жеңімпаз болды, мен жеңімпаздың ұлы болдым. Оның қасиетті жеңісі бар, мен әлі тірі болғанда, мен әлі күнге дейін Жеңіс күнін менімен және ризашылықпен, немістер, итальяндар мен римдіктер сияқты, Дао халқының ұрпақтары сияқты қайғы-қасіретпен және ұялмайды.
Біз, жеңімпаздардың ұрпақтары, ешқашан жеңілген ұрпақтардың ұрпақтарын және Ұлы Жеңіс күнін тойламауды талап ететін ұрпақтардың соңынан ермеуі керек.
Полат Амебаов